Jak ekologicznie pozbyć się mrówek, kretów i ślimaków z ogródka?

Porady sekcji ogródkowej ZUTW .

Jak ekologicznie pozbyć się mrówek, kretów i ślimaków z ogródka?

Najbardziej nielubiani i nieproszeni goście w ogródku to mrówki, krety i ślimaki. Mrówki zachowują się tak, jakby chciały nam wynieść cały dobytek, kret skopać ogródek od dołu, a ślimaki jak obcy z kosmosu wszystko zaślinić i pożreć. Te stworzenia należą jednak do naszego ekosystemu i pełnią swoją pożyteczną rolę; walcząc z nimi za pomocą chemii trujemy samych siebie i naruszamy prawo. Najlepiej więc odstraszać je naturalnymi metodami, pamiętając, że i tak nie opuszczą łatwo smacznej stołówki

Jak pozbyć się mrówek?

  • 1. Posadź w ogródku rośliny, których zapachu mrówki nie znoszą.
  • Są to np.; – piołun, wrotycz, lawenda, nagietek, tymianek, majeranek, mięta, czosnek, pietruszka.
  • 2. Krop otoczenie olejkami zapachowymi, np.;
  • – lawendowym, miętowym, goździkowym.
  • 3. Rozsyp na trasach przemarszu mrówek;
  • – wywar z niedopałków papierosów,
  • – siekaną pietruszkę,
  • – zmielony pieprz,
  • – liście pomidora,
  • – orzecha włoskiego,
  • – czarny bez,
  • – skórki cytryny,
  • – cynamon.
  • 3. Stwórz trudne do pokonania bariery;
  • – zalep otwory wokół rur wodociągowych,
  • – uszczelnij spękania murów, ościeżnice drzwi i okien.
  • 4. Dbaj o porządek;
  • – odpadki organiczne wrzucaj do szczelnych pojemników,
  • – żywność zawsze zamykaj w pojemnikach.

2. Kret: pogromca pędraków

Kret nie tknie roślin, wegetarianizm jest mu obcy. To ssak długości około 20 cm, o aksamitnym futerku i łapach idealnych do kopania pod ziemią. Ma słabiutkie oczy, ale świetny słuch. Od 2011 roku jest specjalnie chroniony, za jego zabicie grożą wysokie kary finansowe. Kreta można jedynie złapać w ogródku i wynieść daleko, albo zniechęcić do odwiedzin. Nie wolno mu robić krzywdy.

Działkowicze nie lubią kretów, a przecież te zwierzątka zjadają ogrodową plagę; turkucia podjadka i drutowce czyli larwy chrabąszczy, które należą do najgroźniejszych szkodników glebowych. Kret pożywia się też pędrakami, larwami owadów koziułek warzywnych oraz ślimakami. Jest pożyteczny w pladze ślimaków bez skorupek. Gdy kret kopie korytarze o średnicy około 6 cm, przyczynia się do napowietrzania gleby, chociaż może wtedy równocześnie naruszać korzenie. Na powierzchni kret tworzy jednak kopczyki, które psują widok grządek. Jak więc sprawić, żeby poszedł sobie gdzie indziej?

Jak pozbyć się kreta?

  • 1. Ułóż mechaniczne zapory, które nie pozwolą mu wejść na posesję. Np.:
  • – niezbyt głęboko pod trawnikiem rozciągnij siatkę,
  • – postaw ogrodzenie z podmurówką na ponad pół metra,
  • – wykop wzdłuż ogrodzenia rów, wypełnij go gruzem, a krety będą omijać taką kamienną fosę.
  • 2. Załóż rabatki z roślinami, których krety unikają. Zasadź;
  • – aksamitki, bazylię, czarny bez, czosnek, komosę, żywotnik.
  • 3. Umieść w korytarzach kreta spleśniałe skórki cytrynowe, ząbki czosnku, pokrop je wywarem z liści czarnego bzu.
  • 3. Działaj na wrażliwy słuch kreta, nie znosi hałasów, dziwnych dźwięków i wibracji. Ustaw;
  • – wkopane w korytarze wiatraczki,
  • – butelki plastikowe na prętach,
  • – gotowe urządzenia dźwiękowe na baterie,
  • – mocno naprężone druty na patykach, które wibrują na wietrze i przenoszą drgania do ziemi.
  • 4. Złap kreta, żeby delikatnie go przenieść;
  • – zamontuj pułapki, które mają wejścia z obu stron i zamykające się zapadki. Sprawdzaj co parę godzin, czy kret się nie złapał, bo łatwo ginie bez pożywienia. Najlepsze są pułapki z sygnalizatorem.
  • 5. Nie myl kreta z gryzoniem karczownikiem, który też tworzy podziemne nory, korzysta nawet z krecich, ale podgryza rośliny, bo jest wszystkożerny. Karczownik jest pod częściową ochroną, nie wolno go zabijać. Można go wygonić z działki;
  • – za pomocą tzw. buczków czyli solarnych odstraszaczy,
  • – umieszczając w korytarzach sierść psów albo kotów, których się boi.

3. Ślimaki, powolne, ale żarłoczne

Trudno je polubić, chociaż w Polsce wołano z sympatią „ślimak, ślimak, pokaż rogi, dam ci sera na pierogi”. I nigdy nie jadano winniczków, jak we Francji. Ale odkąd pojawiły się u nas duże, czarne okazy bez skorupek, wydaje się, że straciliśmy dla ślimaków serce. To właśnie ślimaki nagie czyli pomrowik plamisty czy ślinik luzytański są intruzami w ogrodach. Nie szukają naszego towarzystwa, po prostu w pobliżu mają swoje naturalne siedliska jak zarośla i podmokłe obszary.

Ślimaki pełnią ważną rolę w obiegu materii organicznej w przyrodzie. Te z domkiem na grzbiecie rzadko zagrażają ogrodowi; robią w nim w swoim powolnym tempie porządki, zjadają głównie resztki, gnijące liście, nasiona chwastów, nie gardzą jajami szkodników, w tym ślimaków nagich. Rzadko próbują kwiatków. Są pożyteczne i zwykle występują w umiarkowanej ilości. Ślimaki bez domków mają natomiast apetyt na świeże dania. Gdyby mogły zamawiać w restauracji, wzięłyby na ząb (mają ostre tarki) kwiaty i warzywa, chociaż nie wszystkie uprawy im smakują, a tych nielubianych jest całkiem sporo. One natomiast zwykle smakują głodnym ptakom, kretom, jaszczurkom i jeżom, są ważnym ogniwem w łańcuchu pokarmowym. Z zadbanych ogródków powinny się jednak czym prędzej wynieść. Jak ich do tego skłonić bez chemii?

  • Jak pozbyć się ślimaków?
  • 1. Gdy ślimaków jest za wiele, nie sadź;
  • – aksamitek, słoneczników, astrów, dalii, nagietków, margerytek, lewkonii, mięty, fiołków,
  • – ślimaki wabią owoce, takie jak maliny, truskawki i poziomki,
  • – ciągną najbardziej do warzyw; kapusty głowiastej, sałaty, buraków ćwikłowych i marchewki.
  • 2. Posadź wśród innych roślin, co zniechęca ślimaki do pozostałych;
  • – nasturcję, mydlnicę lekarską, floksy, macierzankę, majeranek, bylicę piołun, rumianek, tymianek, lawendę, cebulę, gorczycę, czosnek, przywrotnik, orlicę pospolitą, nachyłek, ciemierniki, cząber ogrodowy, hyzop, krokosmię, rozchodniki, krwawnik.
  • 3. Poszukaj w sklepach specjalnych odmian roślin, które zniechęcają ślimaki;
  • – są np. odporne odmiany kapusty czerwonej, aksamitki, funkie o grubych liściach.
  • – systematyczne przewietrzaj glebę, często grab i używaj motyki.
  • – im mniej chwastów, tym gorzej dla ślimaków,
  • – spulchniaj glebę w dni słoneczne, bo słońce niszczy jaja ślimaków. Jaja szkodników na powierzchni szybko giną.
  • 4. Dbaj o porządek w ogrodzie;
  • – unikaj pryzm kamieni, stosów desek czy składów materiałów budowlanych, gdzie ukrywają się ślimaki,
  • – koś trawę i chwasty w ogrodzie;
  • – rozsypuj na szerokość 20 cm igliwie sosnowe, ostre kamyki, plewy jęczmienne, trociny lub suchy piasek zmieszany z popiołem, to duża bariera dla ślimaków,
  • – opryskuj grządki gnojówką z liści narecznicy albo kawą, której ślimaki nie cierpią. Odstraszają je również fusy kawowe, które są dobrym nawozem dla gleby i liście laurowe.
  • – rośliny zaatakowane przez ślimaki opryskuj odwarem z gotowanej papryki rocznej,
  • – zbieraj ślimaki w ustronnym miejscu, gdzie mogą przylecieć ptaki, np. mięczaki gromadzą się wokół pokrojonych jabłek.
 Zródło:
https://plus.dziennikzachodni.pl/jak-ekologicznie-pozbyc-sie-mrowek-kretow-i-slimakow-z-ogrodka/ar/12254705

 

 

 

 

Kultura w domu 11.05.2020r.

1 maja 2020 | poniedziałek

The Metropolitan Opera w Nowym Jorku zaprasza online na powtórkowe pokazy spektakli operowych z cyklu Live in HD.

„Rycerskość wieśniacza” / „Pajace”

„Rycerskość wieśniacza”
Pietro Mascagni
„Pajace”
Ruggero Leoncavallo
dyryguje Fabio Luisi
obsada „Rycerskość wieśniacza”: Eva-Maria Westbroek, Marcelo Álvarez, George Gagnidze
obsada „Pajace”: Patricia Racette, Marcelo Álvarez, George Gagnidze
czas trwania: 173 minuty
transmisja na żywo odbyła się 25.04.2015

Dwa dramaty miłosne od lat połączone w operowym uścisku. Tradycyjnie wystawiane razem dwie krótkie opery skupiają się na ekstremalnych uczuciach i czynach, jakie czasem zdarzają się nawet w najspokojniejszych miasteczkach. W „Rycerskości wieśniaczej” powodowany zazdrością o żonę Alfio zabija Turridu. W „Pajacach” wędrowny komediant Canio z tego samego powodu uśmierca swoją żonę Neddę. Takie obrazki z prawdziwego życia były tematem dla werystów, twórców pragnących sportretować zwykłe życie, odrzucających jako bohaterów królów, herosów i arystokratów (pierwszą werystyczną próbą była „Carmen” Bizeta). Reżyser umieszcza oba dzieła w scenerii jednej sycylijskiej wsi, ale w różnych czasach.

 

11 maja 2020 roku o godzinie 18:00 rozpocznie się, z Teatru Bolszoj w Moskwie, transmisja opery w siedmiu scenach, pt. „Sadko”.

Opera przedstawia baśniową historię…

„Sadko” to postać postać historyczna z XII wieku. Akcja opery rozgrywa się w Nowogrodzie i legendarnym królestwie Sea-King. Opowiada o Sadko, który zostawia swoją żonę Lubawę oraz dom w Nowogrodzie i wyrusza w świat. Podczas wielu lat podróżowania zdobywa fortunę, poślubia córkę króla i królowej Oceanu i powraca do… Nowogrodu.

libretto: Nikolai Rimski-Korsakov, Wladimir Stasov, Vladimir Belsky
muzyka: Nikolai Rimsky-Korsakov
czas trwania: 180 minut

Sadko” | opera dostępna przez 24 godziny

https://www.youtube.com/watch?v=Zo4oydnJ44g

 

 


Kultura w domu

Kultura w domu 9 maja 2020 | sobota
„Cyganeria”

Giacomo Puccini
dyryguje James Levine
obsada: Renata Scotto, Luciano Pavarotti
czas trwania: 122 minuty
transmisja na żywo odbyła się 15.03.1977 | pierwsza transmisja w historii Met Opera

emisja na życzenie widzów

Treścią sławnej opery Pucciniego jest życie paryskiej bohemy, około 1830 roku, w epoce balzakowskiej. Uboga hafciarka poznaje równie niemajętnego poetę i… wybucha płomienne uczucie. Miłość ta jednak musi unieszczęśliwić bohaterów, bo hafciarka jest chora na suchoty.

Romantyczna historia – odmalowująca mityczne życie biednej, ale radosnej paryskiej cyganerii zamieszkującej poddasza kamienic Montmartre’u i okolic – stała się pod piórem Giacoma Pucciniego najprawdziwszym wyciskaczem łez. Beztroska zabawa przymierających czasem głodem przyjaciół z poddasza – poety, malarza, muzyka i filozofa – przeplata się z tragicznymi momentami, gdy mowa o śmierci i beznadziei towarzyszącym ubogim ludziom niemal na każdym kroku.

Kompozytor w sposób niezwykle sugestywny i po mistrzowsku przedstawił tę romantyczną historię. Widz opery ma tutaj jeden z rzadkich przypadków gdy każde słowo, każdy gest i każda sytuacja sceniczna są w idealnej symbiozie z muzyką, a ta posiada zarazem jedyny w swoim rodzaju, właściwy tylko dla tego kompozytora styl i urok.

Spektakl został nagrany w 1977 roku w nowojorskiej Metropolitan Opera. Jednocześnie widzowie w Stanach mogli zobaczyć ten spektakl w telewizji „na żywo”.
W głównych rolach możemy podziwiać Luciano Pavarottiego jako Ruodolfo i Renatę Scotto w roli Mimi.
……………………….

9 maja 2020 roku o godzinie 20:00 rozpocznie się, w ramach akcji Zostań w domu, nie wychodź z teatru!, z Teatru TR Warszawa, transmisja spektaklu, według tekstu noblistki Elfriede Jelinek, w reżyserii Katarzyny Kalwat, pt. „Rechnitz. Opera – Anioł Zagłady”.

O godzinie 22:30 odbędzie się na żywo, na Facebook Live TR Warszawa, spotkanie z twórcami spektaklu. Link dostępny będzie na stronie wydarzenia przed rozpoczęciem.

Ten spektakl, zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami, porusza szczególnie aktualny dzisiaj temat manipulacji językiem oraz kryzysu społeczeństwa.

Scenariusz opery oparty jest na dramacie austriackiej pisarki Elfriede Jelinek – laureatki nagrody Nobla. Tekst odwołuje się do dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce na zamku baronowej Margit von Batthyány w austriackiej miejscowości Rechnitz w marcu 1945 roku. Według zeznań świadków, podczas wydanego przez baronową przyjęcia, goście Margit von Batthyány – oficerowie lokalnego SS i Gestapo – wzięli udział w masakrze dwustu żydowskich przymusowych robotników, przywiezionych z Węgier. Zbiorowej mogiły zamordowanych robotników nigdy nie odnaleziono, a bezczynność społeczeństwa i opieszale prowadzone śledztwo umożliwiło ucieczkę głównym oprawcom.

Tekst Jelinek rozpisany jest na głosy pięciu Posłańców, którzy przedstawiają własne wersje wydarzeń. Spektakl nie jest rekonstrukcją tego, co stało się 70 lat temu w Rechnitz ale to próba zrozumienia mechanizmów działania zbiorowej pamięci. Głównym tematem spektaklu jest język jako instrument manipulacji, kłamstw i przemocy. To także opowieść o najnowszej historii Europy i europejskiej tożsamości, której częścią jest doświadczenie wojny i Holokaustu.

tekst: Elfriede Jelinek
tłumaczenie, adaptacja, dramaturgia: Monika Muskała
reżyseria, przestrzeń, kostiumy: Katarzyna Kalwat
muzyka: Wojtek Blecharz
reżyseria światła: Paulina Góral
opieka artystyczna nad aktorskimi i muzycznymi improwizacjami: Andrzej Bauer, Wojtek Blecharz, Katarzyna Kalwat
przygotowanie wokalne: Aldona Krasucka
choreografia: Karolina Kraczkowska
asystent scenograf: Anna Rogóż
asystent reżysera: Malwina Szumacher
obsada: Cezary Kosiński, Magdalena Kuta, Lech Łotocki, Paweł Smagała, Tomasz Tyndyk, Agnieszka Żulewska, zespół „Cellonet” – Andrzej Bauer, Magdalena Bojanowicz, Bartosz Koziak, Marcin Zdunik
premiera: wersja performatywna 25.09.2018 (61. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”), wersja teatralna 7-8.02.2019
partner spektaklu: Austriackie Forum Kultury
czas trwania: 120 minut

………..

Teatr Współczesny w Warszawie zaprasza online
na cykl pokazów swoich archiwalnych spektakli.

9.05 „Ambasador”, reż. Erwin Axer
10.05 „Rozbity dzban”, reż. Maciej Englert
16.05 „Namiętna kobieta”, reż. Maciej Englert

Pokazy są realizowane w konwencji „live”.

„Ambasador”

9 maja 2020 roku o godzinie 20:30 rozpocznie się, z Teatru Współczesnego w Warszawie, transmisja spektaklu, z tekstem Sławomira Mrożka, w reżyserii Erwina Axera, pt. „Ambasador”.

„Ambasador” – napisany na przełomie lat 70. i 80. ubiegłego wieku – doskonale wpisuje się w poetykę osaczenia. Jego główni bohaterowie cierpią bowiem na wyjątkowo złośliwą odmianę klaustrofobii. Złośliwą dlatego, że wielopostaciową psychologiczną, egzystencjalną, polityczną… Uleczyć jej nie można, a jeśli ktoś wierzy, że jest inaczej grzeszy albo idealizmem, albo krótkowzrocznością, która jak zdaje się sugerować Mrożek jest tylko inną nazwą tego pierwszego.

tekst: Sławomir Mrożek
reżyseria: Erwin Axer
scenografia: Ewa Starowieyska
asystent reżysera: Artur Tyszkiewicz (PWST)
asystent scenografa: Elżbieta Pietrzyk
obsada: Zbigniew Zapasiewicz, Marcin Troński, Maja Komorowska, Krzysztof Kowalewski, Henryk Bista
premiera: 13.05.1995

„Ambasador” | spektakl dostępny w konwencji „live”
https://wspolczesny.pl/teatr-online/

…………….
Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy zaprasza online.

Oferuje w każdy dzień tygodnia propozycję repertuarową.

W soboty o godzinie 19:00 proponuje z cyklu e-scena! archiwalne spektakle ze swojego repertuaru.

9 maja 2020 roku o godzinie 19:00 rozpocznie się, w ramach cyklu e-scena!, z Teatru Dramatycznego m. st. Warszawy, transmisja spektaklu z tekstem Christophera Hamptona, w reżyserii Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej, pt. „Niebezpieczna metoda”.

„Niebezpieczna metoda” opowiada o początkach psychoanalizy, która ukształtowała dzisiejsze myślenie o człowieku.

Konflikt dwóch wielkich uczonych wokół kobiety, która była im równa. Sabina Spielrein po nieskutecznym leczeniu elektrowstrząsami trafia do szwajcarskiej kliniki. Opieką otacza ją Carl Gustaw Jung i w terapii decyduje się na eksperymentalną metodę Zygmunta Freuda. Dramat miłości rozpoczęty psychologiczną kuracją, przeradza się w naukową rywalizację. Sabina zostaje pierwszą kobietą leczącą dzięki terapii rozmową.

Autor przyznaje, że korzystał z książki pt. „A Most Dangerous Method” autorstwa Johna Kerra, wydanej przez Alfreda A. Knopfa. Spektakl wyprodukowano w porozumieniu specjalnym z Hampton-Silliphant Productions LLC. Prawa autorskie do w/w sztuki reprezentuje w Polsce Agencja Dramatu i Teatru Elżbieta Manthey w Warszawie.

tekst: Christopher Hampton
przekład: Rubi Birden
reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska
scenografia, kostiumy: Agnieszka Zawadowska
muzyka, projekcje: Jan Miklaszewski
choreografia: Anita Wach
asystent reżysera światła: Aleksander Prowaliński
asystent scenografa: Natalia Jarnuszkiewicz
kierownik produkcji: Rafał Łukasz Renner
obsada: Rafał Królikowski, Martyna Kowalik, Mariusz Wojciechowski, Zuzanna Grabowska, Małgorzata Niemirska, Krzysztof Ogłoza, Pola Grzelewska/Ewelina Zawistowska
premiera: 4.12.2015, Scena na Woli im. T. Łomnickiego

Kultura w domu 8.05.2020r.

Kultura w domu 8.05 .2020 r

The Metropolitan Opera w Nowym Jorku zaprasza online na powtórkowe pokazy spektakli operowych z cyklu Live in HD.

1…………………..
8 maja 2020 | piątek
„Kaprys”

Richard Strauss
dyryguje Sir Andrew Davis
obsada: Renée Fleming, Sarah Connolly, Joseph Kaiser, Russell Braun, Morten Frank Larsen, Peter Rose
czas trwania: 148 minut
transmisja na żywo odbyła się 23.04.2011

Ostatnie dzieło operowe Richarda Straussa, w którym partię Hrabiny, wymagającą od śpiewaczki zarówno umiejętności muzycznych jak aktorskich, wykonywały największe soprany XX wieku.

W 1934 roku Stefan Zweig zwrócił uwagę Richarda Straussa na libretto opery Antonia Salieriego „Prima la musica, poi le parole” („Najpierw muzyka, potem słowa”), autorstwa Giambattisty Castiego. Projekt czekał kilka lat na realizację z powodu trudności z opracowaniem nowego tekstu, do czasu gdy libretto opracował sam Strauss z Klemensem Kraussem.

Richard Strauss napisał dzieło o operze, a ściślej – o sporze, co w niej ważniejsze – słowo, czy muzyka. W skąpanym w słońcu salonie w podparyskim pałacu urocza hrabina Madeleine przyjmuje swoich wielbicieli – kompozytora Flamanda i poetę Oliviera. Miłosne przekomarzanki, dyskusje o sztuce – do tego miejsca nie ma dostępu żaden dramatyczny konflikt. Hrabina obdarowana przez poetę i kompozytora sonetem śpiewa go, niezdolna zerwać subtelnych więzów łączących słowo z muzyką.

2……………
Don Kichot”

7 maja 2020 o godzinie 18:00 rozpocznie się, z Teatru Bolszoj w Moskwie, transmisja baletu w trzech aktach, pt. „Don Kichot”.

Widzowie kochają baletowe komedie, a najbardziej „Don Kichota”. Nic dziwnego – ten luźno oparty na wątkach powieści Cervantesa balet aż kipi od tanecznych popisów, stylizowanych ognistych hiszpańskich tańców i przezabawnych scen pantomimicznych. Kitri – córka oberżysty kocha z wzajemnością biednego cyrulika Basilia, ale ojciec chce ją wydać za bogatego szlachcica. Na szczęście sprytny Basilio i rezolutna Kitri – z pomocą błędnego rycerza Don Kichota oraz jego giermka Sancho Pansy – wywiodą ojca dziewczyny w pole i otrzymają rodzicielskie błogosławieństwo.

Pierwszą wersję choreograficzną „Don Kichota” do melodyjnej muzyki Minkusa stworzył Marius Petipa – ojciec XIX-wiecznego baletu rosyjskiego. Za klasyczną tradycją wystawiania tego baletu podąża wiernie choreograf Aleksiej Fadejeczew, po raz kolejny realizując to pełne humoru i brawurowego, popisowego tańca arcydzieło.

libretto: Marius Petipa na podstawie powieści Miguela de Cervantesa
muzyka: Ludwig Minkus
choreografia: Alexei Fadeyechev, Marius Petipa, Alexander Gorsky
czas trwania: 180 minut

„Don Kichot” | balet dostępny przez 24 godziny
link

https://www.youtube.com/watch?v=Sp6zO-htPr8
3………
8 maja 2020 roku o godzinie 19:00 rozpocznie się transmisja spektaklu pt. „Boska Komedia wersja 2.2” – medytacja VR na żywo wyśniona przez Dream Adoption Society we współpracy z Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie.

Pokaz tylko jeden raz!

„Boska komedia”, wg Dantego Alighieri, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, została zrealizowana w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Spektakl jest medytacją teatralną w wirtualnej przestrzeni inspirowaną średniowiecznym poematem włoskiego pisarza i filozofa Dantego Alighieri.

„Boska komedia” jest niewyczerpanym źródłem opowieści, przesłania i nauki. Jej bohaterowie, należący do minionych epok, przemawiają do współczesnych pragnieniem wiedzy, lękami, ale przede wszystkim pożądaniem wyniesienia się ku boskiemu pięknu. Opisana wierszem wędrówka przez Piekło, Czyściec i Raj to poemat naszych korzeni, naszej wiary, opera człowieka poszukującego miłości, prawdziwego sensu życia.

Dream Adoption Society to laboratorium, grupa artystyczna założona przez reżysera Krzysztofa Garbaczewskiego, działająca od 2017 roku w kontekście teatru i sztuki współczesnej, wykorzystująca w swojej pracy VR/AR/AI i inne nowe technologie (virtual/augmented reality, artificial inteligence). Obecnie kolejne eksperymenty tworzy, grając na żywo w wirtualnej rzeczywistości.

Teatr VR na żywo odbywa się w specjalnie zaprojektowanej, wygenerowanej komputerowo, wirtualnej przestrzeni, w której spotykają się aktorzy, reżyser, kompozytor, autor zdjęć filmowych i inne osoby będące częścią ekipy. Każda posiada „cyfrowe ciało” w formie awatara, dzięki czemu może poruszać się, gestykulować oraz dotykać i przesuwać trójwymiarowe obiekty. Dzięki cyberpróbom zespół przygotowuje spektakle, które finalnie transmitowane są na żywo w sieci. Operator kamery rejestruje spektakl, będąc również w wirtualnej rzeczywistości. Obraz z jego kamery jest transmitowany na żywo.

„Boska komedia wersja 2.2” – medytacja VR na żywo
autorzy: Dream Adoption Society we współpracy z Teatrem Powszechnym w Warszawie
wykonanie: Bartuś 419, Arkadiusz Brykalski, Mamadou Góo Bâ, Anna Ilczuk, Andrzej Kłak, Sandra Korzeniak, Paweł Smagała, Iza Szostak
muzyka na żywo: Jan Duszyński
digital art: Anastasiia Vorobiova
scenografia: Aleksandra Wasilkowska
kamera: Robert Mleczko
reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
produkcja: Łukasz Jaskuła, Wojtek Markowski

„Boska Komedia wersja 2.2”
link

https://www.twitch.tv/dreamadoptionsociety…

4……………
Cirque du Soleil” zaprasza online.

Cyrk Słońca udostępnił w sieci cztery swoje niesamowite spektakle – „Zed”, „Alegria”, „Amaluna”, „Kurios” oraz dwa programy specjalne – „One Night for One Drop”, „Singalong special”.

Każdy pokaz „Cirque du Soleil” to niezwykłe połączenie sztuki cyrkowej, ulicznej i teatralnej będące syntezą stylów cyrkowych.

Spektakle posiadają przewodni temat i fabułę.

Od chwili powstania, w 1984 roku, zespół przygotował ponad 40 programów, z którymi wystąpił dla ponad 200 milionów widzów w ponad 450 miastach na sześciu kontynentach.

„Cirque du Soleil” – mający swoją siedzibę w Montrealu – zatrudnia około 4000 osób, w tym 1300 akrobatów z ponad 40 krajów.

„Behind The Curtain of Luzia” | 8.05 godz. 21:00 premiera
https://www.youtube.com/watch?v=NWjVaAvXWEo

Go behind the scenes in this week’s #CirqueConnect special with an inside look at the process of creating LUZIA! Tune in May 8th at 3pm ET for Cirque du Sole…
Informacje o tej witrynie

youtube.com
Go behind the scenes in this week’s #CirqueConnect special with an…
Go behind the scenes in this week’s #CirqueConnect special with an inside look at the process of creating LUZIA! Tune in May 8th at 3pm ET for Cirque du Sole…
12

Liczba odbiorców
4

Aktywność
Komentarze
Skomentuj jako Zawierciański Uniwersytet Trzeciego Wieku

Malarstwo -piątek

Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Montfa[1] /ɑ̃ʁi də tuluz loˈtʁɛk/ (ur. 24 listopada 1864Albi, zm. 9 września 1901Saint-André-du-Bois) – francuski malarzgrafik. Przedstawiciel postimpresjonizmu, swoimi litografiami wywarł wielki wpływ na rozwój nowoczesnego plakatu.

Życiorys

Pochodził z rodziny o arystokratycznych korzeniach, która utraciła większość ze swojego prestiżu. Urodził się jako pierworodny syn hrabiego Alphonse’a i hrabiny Adèle de Toulouse-Lautrec. Jego brat, urodzony 28 sierpnia 1867 zmarł rok później. Rodzice Toulouse byli kuzynami – zwyczaj ten praktykowany był w rodzinie Toulouse ze względu na chęć utrzymania rodzinnego majątku w stanie nierozproszonym. Bliski stopień pokrewieństwa przyczynił się jednak do powstania defektów genetycznych u potomstwa.

Henri w wieku 3 lat (1867)

W wieku 14 lat Henri złamał lewą kość udową, a rok później obie. Ze względu na defekt genetyczny, kości Henriego nie były w stanie odpowiednio się zrosnąć i w rezultacie przestały rosnąć. Jako fizycznie dojrzały mężczyzna, Henri miał tors i górne partie ciała o normalnych proporcjach oraz anormalnie krótkie kończyny dolne. Toulouse mierzył tylko 142 cm[2].

Z powodu swojej niskiej postury, Henri nie mógł aktywnie uczestniczyć w wielu dziedzinach życia. Poświęcił się dostępnej dla niego sztuce. Został on znaczącym malarzem, plakacistą postimpresjonizmu, twórcą litografii i ilustracji, na których uwieczniał życie bohemy dziewiętnastowiecznego Paryża. W połowie lat 90 XIX wieku tworzył ilustracje dla humorystycznego pisma Le Rire.

Toulouse Lautrec miał opinię duszy Montmartre – dzielnicy paryskiej, w której mieszkał. Jego malarstwo przedstawia życie słynnego Moulin Rouge i innych paryskich kabaretów i teatrów oraz burdeli (w których prawdopodobnie zaraził się kiłą). Często umieszczał w swoich pracach dwoje spośród znajomych – śpiewaczkę Yvette GuilbertLouise Weber – tancerkę i twórczynię francuskiego kankana. Toulouse uczył malarstwa i pochwalał artystyczne postępy swojej modelki (i prawdopodobnie kochanki) – Suzanne Valadon. Był alkoholikiem przez większość swojego życia. Tuż przed śmiercią zamieszkał w sanatorium.

Toulouse zmarł w wieku 36 lat na terenie posiadłości rodzinnych w Malromé z powodu komplikacji zdrowotnych spowodowanych alkoholizmem i rozwojem kiły[3]. Artysta został pochowany w Verdelais, w departamencie Żyronda kilkanaście kilometrów od miejsca urodzenia. Jego ostatnie słowa to „stary głupiec” – skierowane do obecnego przy jego śmierci ojca. Po śmierci Toulouse, jego matka hrabina Adele de Toulouse-Lautrec i Maurice Joyant, marszand i przyjaciel Henryka z dzieciństwa, wypromowali jego sztukę. Matka Toulouse przeznaczyła pieniądze na budowę muzeum poświęconego artyście w Albi, miejscu urodzenia Henriego. Toulouse-Lautrec uznawany jest za genialnego artystę, mającego umiejętność obserwacji połączoną z wyjątkową sympatią i zrozumieniem dla współbliźnich.

1 listopada 2005 obraz Praczka został sprzedany w domu aukcyjnym Christie’s za 22 416 000 dolarów amerykańskich[4].

 

link do strony

https://artsandculture.google.com/theme/7-things-you-didn-t-know-about-henri-toulouse-lautrec/rALibNRB0espLQ?fbclid=IwAR3NzaiQAiOch_QQm9QppD5EZxu2XwD9eAhoCfG5dfVjigNPWXz-aOQO__k

Z ZACISZA (NIE) CODZIENNOŚCI

Z ZACISZA (NIE) CODZIENNOŚCI

Drodzy studenci- w tym trudnym dla wszystkich okresie pandemii każdy z nas próbuje   w jakiś sposób zapełnić swój czas spędzany w domu. Niekiedy brakuje po prostu pomysłów. Dlatego Zarząd ZUTW wychodzi do Was z propozycją, byście chwycili za papier i…przełożyli na niego swoje myśli, odczucia, troski, pragnienia.                                       

Najlepiej, by przybrały one formę: wiersza, żartobliwej fraszki, przemyślenia, opowiadania.                                                                                                                                              

 Przyślijcie do nas jeden lub dwa wiersze, może kilka fraszek albo „złotych myśli” lub opowiadanie z objętością do 1 strony.

Propozycję kierujemy również do słuchaczy lubiących malować.                            

Zróbcie zdjęcie swojego dzieła, kiedy już powstanie i przyślijcie go do nas

Wszystkie nadesłane prace wraz z tekstami literackimi zamieścimy                                                 

w Specjalnym Biuletynie  na rok akademicki 2020/2021.

Obiecujemy, że najciekawsze prace zostaną dostrzeżone, a ich autorzy nagrodzeni.                                

Nagrody będą na pewno duża niespodzianką!!!

Mamy nadzieję, że wybrane tematy pomogą Was zainspirować i zachęcić do twórczych poczynań.

Oto one:

  • . Obrazki zza szyby
  • . Jak dobrze mieć sąsiada
  • . Ach, to życie niepojęte
  • . Czasem chce się do człowieka
  • . Dobre oczy dobrych ludzi
  • . W zawiłym kręgu miłości
  • . Zaszumiało wiosną
  • . Światła ulicznych lamp

 

Wszystkie prace, z podanym imieniem i nazwiskiem prosimy przesyłać na adres mailowy: utwzawiercie@wp.pl

Czekamy  do 15 czerwca.

Przekażcie informację o przedsięwzięciu tym koleżankom i kolegom, o których wiecie, że nie mają dostępu do Internetu.

 Sprawcie, by i oni mieli szansę podjąć wyzwanie. 

Dziękujemy. 

  

UWAGA

W związku z przepisem o Ochronie Danych Osobowych prosimy o dołączenie zapisu:

 

                                                              OŚWIADCZENIE

Wyrażam zgodę na użycie mojego nazwiska oraz publikację moich prac w Biuletynie                         na rok akademicki 2020/2021, a także na stronie internetowej ZUTW i Facebooka.

                                                                                                                                 Podpis

…………….